کتاب خاطرات یک پسر به قلم پدر اثر رضی هیرمندی نشر چشمه

پسر وقتی که با یک جیغ بلند حضورش را در این دنیا اعلام می‌کند، پدرش بر این گمان است که بچه‌شان باید برای خودش دفتر خاطراتی داشته باشد. از این رو، پدر از همان لحظه شروع به نوشتن خاطرات پسرش می‌کند، با این خوش‌خیالی که وقتی پسر به سن هفت سالگی می‌رسد، خودش می‌تواند خاطراتش را بنویسد. اما این اتفاق رخ نمی‌دهد و پسر از نوشتن خاطرات سر باز می‌زند.
به گفته‌ی نویسنده این خاطرات در ابتدا به شکل یادداشت در تقویم جیبی نوشته شده‌اند و برخی از این نوشته‌ها گم و گور شده‌اند. از سال 1363 به بعد خاطرات سر و شکل مرتب و منظمی به خود می‌گیرند. رضی هنرمندی در دوران کرونا با ویرایش و گزینش این خاطرات آن‌ها را برای چاپ آماده کرده است.
نکته‌ی مهم درباره‌ی این خاطرات این است که پدر کوشیده است با امانت‌داری کامل این خاطرات را روایت کند. یعنی بی‌جهت چیزی را به پسرش نسبت ندهد و یا حرف‌های خودش را از زبان او نقل نکند. از خلال این خاطرات، تا حدی زندگی خانوادگی راوی نیز روایت می‌شود. در واقع پای همسر نویسنده نیز در میان است و برخی از خاطرات را همسر او از شش سال اول زندگی بهروز پسرشان روایت می‌کند. این خاطرات در کتاب با نشان ماه مشخص شده‌اند.
نکته قابل تامل‌ در باره‌ی کتاب این است که خاطرات با وقایع تاریخی مهم دهه‌ی شصت نشانه‌گذاری شده‌اند. مثلا خاطرات سوم خرداد همراه است با آزاد شدن خرمشهر. یا تعطیلی دوساله‌ی دانشگاه‌ها در اوایل دهه شصت به بهانه‌ای در کتاب نقل می‌شود. همه‌ی این‌ها همراه است با مشکلات اجتماعی، نوع و محل زندگی که حال و هوای دهه‌ی شصت را بازنمایی می‌کند.
«خاطرات یک پسر به قلم پدر» یک خاطره‌نویسی است که از زندگی یک پسر آغاز می‌شود و در پس‌زمینه‌ی آن چیزهای بسیاری روایت می‌شود از جمله حال و هوای دهه‌ی شصت و زندگی در این دهه‌ی پر ماجرا. این کتاب می‌تواند برای علاقمندان به خاطره‌ و دهه‌ی نوستالژیک شصت خواندنی و جذاب باشد.