کتاب تنبلی هم سخته اثر پراگایا تومار و میشلا فیوری ترجمه عطیه سادات آل حسینی نشر مهرسا

باگ کوچولو عاشق این است که کاری انجام ندهد.

او هیچ‌وقت خودش لباس‌هایش را نمی‌پوشد، برای خودش غذا درست نمی‌کند و همیشه دیر به مدرسه می‌رود.

اما یک روز پدر و مادر باگ تصمیم می‌گیرند که دیگر از انجام کارهای شخصی باگ دست بردارند.

باگ کوچولو خیلی زود فهمید که تنبلی اونقدرها هم فکر خوبی نیست!

درباره‌ی نویسنده:

پراگیا تومار (Pragya Tomar) نویسنده‌ی کتاب‌های کودک و موسس انتشارات پن‌مجیک‌بوک (PenMagicBooks) هست. او عاشق داستان‌سرایی‌ست. داستان‌های او سرشار از جادو و ماجراهای خیالی و فانتزی هستند که خیلی زود به قلب کودکان، با هر رده‌ی سنی نفوذ می‌کند. پراگیا باور دارد که داستان‌ها بهترین راه برای آموزش کودکان و آشنایی آنها با کتاب در سنین جوانی هستند. پراگیا در یک شرکت انیمیشن‌سازی کار می‌کند. او در آنجا، داستان‌های جادویی‌اش را به فیلم‌هایی که نظر مثبت منتقدان را به خود جلب کرده است، تبدیل می‌کند: پاندای کونگ‌فو‌کار، جنگ ستارگان، تبدیل‌شوندگان 3 و ...

پراگیا در دهلی به‌دنیا آمده است. او برای تحصیل در رشته‌ی فیلم‌سازی به آمریکا آمده است و هم‌اکنون در کالیفرنیا زندگی می‌کند.

خوانندگان می‌گویند:

نوه‌ی من خیلی از این کتاب خوشش آمد. ما چند هفته است که به نوه‌هایمان پاکیزگی، کمک‌کردن در کارهای خانه و بهداشت فردی را یاد می‌دهیم. من این کتاب را به پدر و مادرهایی که می‌خواهند استقلال و اعتماد‌به‌نفس را به بچه‌هایشان یاد بدهند، توصیه می‌کنم.

از راهی که نویسنده برای خلق شخصیت‌هایش انتخاب کرده است تا به ما نشان دهد که تنبلی راهی به جایی نمی‌برد، خیلی خوشم آمد، اگر از دیگران انتظار داشته باشی تا به جای تو کارهایت را انجام بدهند، تو هیچ‌وقت بزرگ نمی‌شوی. این کتاب به کودکان کمک می‌کند تا به خودشان اعتماد کنند و بابت دست‌آوردهای کوچکشان خوشحال باشند.   

بعضی‌وقت‌ها باخودم فکر می‌کنم که آیا باید بعضی از کارهای کودکان را به آنها بسپارم؟ بعد فکر می‌کنم بهتر است که بدون بحث‌  و مشاجره خودم سریع‌تر کارها را انجام بدهم. آیا اینگونه بهتر نیست؟ قطعا نه! البته اگر می‌خواهیم بچه‌ها وقتی بزرگ شدند، افرادی مسئولیت‌پذیر باشند، نه موجوداتی خودخواه و سربار جامعه. باید به آنها از کودکی مسئولیت بدهید و نتایج ناخوشایند آن را بپذیرید. به آنها فرصت بدهید تا اشتباه کنند و بیرون بروند. شاید به سرعت و دقت شما انجام ندهند، اما بگذارید خودشان انجام دهند. این تنها راه پرورش کودکانی مسئولیت‌پذیر، کارآمد و بافکر است.