کتاب چهار هزار هفته اثر الیور برکمن ترجمه کیمیا فضایی نشر میلکان

تابه‌حال به این موضوع دقت کرده‌اید که عمر انسان به‌طرز مضحک، وحشتناک و توهین‌آمیزی کوتاه است؟

برای درک عمق فاجعه، بیایید از این زاویه به موضوع نگاه کنیم: اگر هشتاد سال عمر کنید، فقط حدود چهار هزار هفته زندگی خواهید کرد. تازه با بالارفتن سن، زمان انگار سریع‌تر هم می‌گذرد تا جایی که، به‌ گفته‌ی افراد شصت-هفتادساله، گذر ماه‌ها به گذر چند دقیقه می‌ماند. بدتر از این را نمی‌شود تصور کرد: نه‌تنها چهار هزار هفته ما مدام در حال کم‌شدن است، بلکه هرچه کمتر می‌شود، سریع‌تر هم می‌گذرد. 

شاید از این صحبت‌ها برداشت کنید که مدیریت زمان باید دغدغه‌ی اصلی همه‌ی ما باشد، اما سخت در اشتباهید! الیور برکمن در کتاب چهار هزار هفته می‌نویسد:

«رشته‌ی علمی نوین مدیریت زمان، مانند برادر امروزی‌تر خود بهره‌وری، بسیار کوته‌فکرانه و ساده است و فقط بر نحوه‌ی پیداکردن راهی برای انجام‌دادن هرچه بیشتر کارها و وظایف مختلف تمرکز دارد. این تله‌ای بیش نیست. کارآمدترشدن فقط باعث عجول‌ترشدن می‌شود و هرچه بیشتر کار کنید، کارهای بیشتری روی سرتان خراب می‌شود. هیچ آدمی در کل تاریخ بشر به “تعادل بین کار و زندگی”، با هر تعریفی که دارد، دست نیافته و شما نیز قطعاً با خواندن “شش کاری که افراد موفق قبل از هفت صبح انجام می‌دهند” به این تعادل نمی‌رسید.»

حقیقت جنون‌آور درباره‌ی زمان که ظاهراً کارشناسان حوزه‌ی مدیریت زمان متوجه آن نشده‌اند همین است: زمان به طفلی سرکش می‌ماند؛ هرچه بیشتر در مهار آن سعی کنیم و هرچه بیشتر تلاش کنیم به حرفمان گوش دهد، بیشتر از کنترل ما خارج می‌شود. 

کتاب پیش رو احتمالاً کتابی نیست که فکر می‌کنید و این چیز خوبی است.

برخلاف سایر کتاب‌های مدیریت زمان، هدف چهار هزار هفته ارائه‌ی مشتی ترفند و شیوه برای مدیریت زمان نیست، بلکه این کتاب بیشتر فلسفه‌ای است درباره‌ی دو حقیقت مهم ولی درعین‌حال تلخ:

۱. در زمان کم و چهار هزار هفته‌ای خود، هرگز نمی‌توانید به تمام چیزهایی برسید که آرزویشان را داشتید؛

۲. حتی اگر چنین چیزی ممکن بود، درنهایت هیچ اهمیتی نداشت، زیرا در آخر همه میرا هستیم و مرگ در انتظارمان است.

دانستن این موضوع و پذیرش آن، گرچه ممکن است در وهله‌ی اول ناامیدکننده باشد، درنهایت رهایی‌بخش است و می‌تواند زندگی‌تان را تغییر دهد. 

الیور برکمن که خودش در گذشته خوره‌ی بهره‌وری بوده، کتاب چهار هزار هفته را با این باور نوشته که مدیریت زمانی که ما می‌شناسیم متأسفانه به طرز افتضاحی  شکست خورده است و باید دست از وانمودکردن و تکذیب این موضوع برداریم. او در اثر جذاب، تأمل‌برانگیز و البته با کمی چاشنی طنز به ما کمک می‌کند از این تقلای پراضطراب و مأیوسانه در برابر محدودیت زمان دست برداریم و این چهار هزار هفته کوتاه عمرمان که تنها فرصت ما برای زندگی‌کردن است را صرف انسان‌ها و کارهایی کنیم که برایمان ارزشمند و مهم هستند تا زندگی معنادارتری را تجربه کنیم.

اگر می‌خواهید از این زمانِ کم خود در این کره‌ی خاکی لذت ببرید، این کتاب را از دست ندهید.