کتاب مدیریت زمان اثر لی ککرل ترجمه میثاق شایق نشر دکسا

اولین بهانۀ افراد برای انجام ندادن کارهایی که باید انجام شوند این است که «وقت کافی نداشتم.» در کلِ این کتاب می‌بینیم چرا این جمله بی‌معنا است. وقتی همۀ ما دقیقاً به یک اندازه زمان در اختیار داریم، این فقط بهانه است. تمام افراد موفق و معروف تاریخ از جمله توماس ادیسون، سوزان بی. آنتونی، مارتین لوترکینگ جونیور 24 ساعت در روز زمان داشتند و هیچ‌کس هم کم‌تر از آن ندارد.
مشکل این است که مردم این بهانه را باور دارند که «وقت کافی ندارند.» آن‌ها واقعاً باور دارند که وضعیت همین است و نمی‌توان آن را تغییر داد. اما این‌طور نیست که نتوان آن را تغییر داد. وضعیت به شکلی که اجازه دهید، پیش می‌رود. مردم معمولاً برای انجام کاری که می‌خواهند انجام دهند وقت دارند، اما برای انجام کاری که باید انجام دهند، وقت صرف نمی‌کنند. برای در اختیار گرفتن امور زندگی‌مان به طور جدی به مدیریت زمان نیاز داریم.
وقتی سراغ موضوع مدیریت زمان می‌رویم باید به این نکته توجه داشته باشیم که همۀ ما رهبر هستیم. رهبری مربوط به اثرگذاری و تأثیر بر دیگران است و تنها به محیط کار محدود نیست. چه در محیط کار، چه در میان خانواده، همسایگان، جوامع یا مکان عبادتمان همۀ ما به طریقی رهبر هستیم و باید بابرنامه‌تر و قابل اعتمادتر باشیم. رهبری به معنای این است که کاری را که باید انجام شود، در زمانی که باید انجام شود، به شیوه‌ای که باید انجام شود، انجام دهیم. از این دیدگاه مدیریت زمان اهمیت بیش‌تری پیدا می‌کند.
هیچ‌چیز ناراحت‌کننده‌تر این نیست که فردی به سنین پیری برسد و از حسرت عذاب بکشد. این جملات را بارها شنیده‌ایم: «کاش زمان بیش‌تری با پسرم صرف کرده بودم. کاش با دخترم دربارۀ پرندگان و زنبورها صحبت کرده بودم. کاش سیگار نمی‌کشیدم. کاش مراقب رژیم غذایی و وزنم بودم و بیش‌تر ورزش می‌کردم. کاش می‌توانستم به مدرسه برگردم. کاش بیش‌تر به او گفته بودم که دوستش دارم. کاش، کاش، کاش...» به این موضوع فکر کنید که اگر امروز برنامه‌ریزی نداشته باشید و به شکل مؤثر از زمانتان استفاده نکنید، در آینده چه حسرت‌هایی خواهید داشت؟